Reaguj na zagrożenia i podziel się swoimi spostrzeżeniami - odwiedź krajową mapę zagrożeń bezpieczeństwa!
Poczucie bezpieczeństwa należy do podstawowych potrzeb każdego człowieka i ma decydujący wpływ na funkcjonowanie każdej społeczności. Dlatego ważną kwestią jest tworzenie narzędzi, które pozwolą na rzetelne i czytelne zidentyfikowanie i przedstawienie społecznościom lokalnym skali i rodzaju zidentyfikowanych zagrożeń oraz instytucji współodpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Takim narzędziem jest krajowa mapa zagrożeń bezpieczeństwa, którą należy traktować jako istotny element procesu zarządzania bezpieczeństwem publicznym, realizowanym w partnerstwie międzyinstytucjonalnym i społecznym. Zadaniem mapy zagrożeń jest zobrazowanie stanu bezpieczeństwa na danym obszarze, wskazując zagrożenie przestępczością określonego rodzaju, szczególnie uciążliwymi wykroczeniami czy patologiami. Jej zadaniem jest też określanie miejsc bezpiecznych.
Krajowa mapa zagrożeń bezpieczeństwa pozwoli na podniesienie poziomu bezpieczeństwa w miejscach wskazanych przez mieszkańców regionu. W części interaktywnej pozwala ona zgłaszać przypadki zachowań czy sytuacji, które przeszkadzają mieszkańcom, choć nie zastępują formalnego zawiadomienia policji
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.
Policja, mając pełny i rzetelny obraz, może lepiej dostosować swoje działania, np. częściej kierować w takie miejsca patrole. Mapa sporządzona jest w formie graficznej – ilustrującej zagrożenia w konkretnym rejonie oraz opisowej zawierającej szczegółowe informacje o miejscu, czasie i częstotliwości występowania zagrożeń.
Link do krajowej mapy zagrożeń bezpieczeństwa znajduje się na stronie www.policja.pl
Pod powyższym linkiem znajduje się także do pobrania instrukcja obsługi dodawania zdarzeń.
Krajowa mapa zagrożeń bezpieczeństwa opiera się na informacjach skatalogowanych w trzech płaszczyznach:
· informacje gromadzone w policyjnych systemach informatycznych,
· informacje pozyskiwane od społeczeństwa w trakcie bezpośrednich kontaktów z obywatelami, z przedstawicielami samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych itp. oraz w trakcie realizowanych debat społecznych poświęconych bezpieczeństwu publicznemu,
· informacje pozyskiwane od obywateli (internautów) z wykorzystaniem platformy wymiany informacji.